آرامش، نعمتی است که قدر آن را نمی‌دانیم. در حالی که آرامش نتیجه و اثر بسیاری از خوبی‌هایی است که ما بدنبال آنها هستیم. این نعمت عظیم هم تفاوت ویژه‌ای با خوبی‌ها دارد و هم منبع بسیاری از خوبی‌ها می‌باشد.باید از آرامش غافلانه و جاهلانه گذشته و به آرامشی عاقلانه و در نهایت به آرامش عاشقانه دست پیدا کنیم…
آرامشی الهی و زلال…
